Broeder waar ben je
Door land en leefomgeving
Verworpen, vernederd
Geminacht, gehaat
Door rede en medemenselijkheid
In de steek gelaten
Uit huis gezet en weggevoerd naar
De hel op aarde
Broeder waar ben je
Vervlogen de idealen en verdwenen
Al waar beschaving op was gebouwd
Een duisternis met geen enkel woord
Voor een niet-getuige te belichten
Dierbaren van elkaar
Losgescheurd
Mannen, vrouwen, kinderen
Hun noodlot tegemoet
Ontmenselijkt, systematisch vermoord
Of
Gestorven en levenslang
De herinneringen weggestopt
In de donkerste diepten van hun geheugen
Waar je ook bent
Ik wil je zeggen
Dat ik aan je blijf
Denken
Broeder waar ben je
Is het angst die je
Aanzet tot
Je haat
Blind maakt
Voor liefde
Kijk je weg
Uit de spiegel
En staar je
In de duisternis,
Dolende,
Geketend aan een eeuwig
Geweten
Of
Begrijp je
Het licht
Sta je recht
Tot de ander
Zullen wij
Ooit
Schouder aan schouder
In de keten der mensheid
De tempel der volmaking
Aanschouwen