Van vroeger

Ik kende haar niet meer.

Verontwaardiging was op haar plaats gaan staan.

Ik zag niet hoe aanmatigend dit was.

Ik kende haar niet meer.

Teleurstelling had haar plek ingenomen.

Ik zag niet hoe zelfzuchtig dit was.

Ik kende haar niet meer.

Kennis had haar verdrongen.

Ik zag niet hoe dom dit was.

Ik kende haar niet meer.

Tot alles in mij brak,

viel en verloren ging.

Plotsklaps was ze daar,

ik herkende haar van vroeger:

de verwondering.

Olette Luitwieler

Uit: Zonder Mij.
© 2019 Olette Luitwieler © De Morgenster – Haarlem
Rozekruis Pers

Meer gedichten lezen? Kijk op onze sectie Gedichten