VITRIOL

Galmend klinkt het duister
Zwermend, zoekend, brekend
Door de oneindige dieptes
Van het middelpunt der aarde
Klauwen van zwart,
Grijpen om zich heen
Onderwereld
De kluister om mijn Broeders been

Op zoek zijt gij, Maçon
Strijder van ‘t Vlammend zwaard
Uw kling beschijnt de flanken
Van het gebergte waar u gaat
Laaft uzelve aan de Bron
De liefde voor het leven
Het duister heeft het niet begrepen
uiteindelijk verdreven

Hak uit, die Steen der Wijzen
Welke glinsterend naar ons lonkt.
Zoekt en Gij zult vinden
Het pad waar uw beminde
Broeders en Zusters zijn gegaan
De kluister wordt een Schakel
Vanuit het Licht weerklinkt uw naam
Duister transformerend
De volle middag is ons bestaan

Dus laat u niet versagen
Hamer en Beitel gehanteerd
Door alle innerlijke lagen
De rechte weg is u geleerd
Het duister zal gaan wijken
Uiteenspatten in
glinsterend Diamant.
Daaronder ligt de belofte
Van ons beloofde land.

Maarten Peters