Praktisch stoïcisme: controle over de dronken, rumoerige aapjes

Wil je gelukkig(er) worden dan is het niet genoeg om er alleen maar over na te denken en om plannen voor de toekomst te maken. Je zal ook daadwerkelijk de handen uit de mouwen moeten steken, hier en nu.

In de online cursus Toegepast Stoïcisme geven we je hiervoor tientallen oefeningen. Sommige zijn makkelijk om te doen, andere iets moeilijker.  Maar allemaal helpen ze je om beter om te gaan met de pieken en dalen van het leven, om gelukkiger te worden.

Hier is een oefening die je niet hoeft te doen, maar die je leert om anders te denken over de dingen die je doet.

De originele authentieke les van een stoïcijnse meester:

Blijf er ieder moment van de dag op bedacht om datgene wat u onder handen hebt weloverwogen en rechtvaardig te verrichten, met nauwgezette, oprechte ernst en vol bereidheid, en laat u niet door uw verbeeldingen meesleuren. Dit zult u doen, wanneer u iedere handeling uitvoert alsof het de laatste van uw leven is, vrij van alle ondoordachtheid, alle felle afkeer van wat de rede ons voorhoudt, vrij van huichelarij en eigenliefde en onvrede met al wat u toebedeeld is. U ziet hoe weinig er voor nodig is om een voorspoedig en godvruchtig leven te leiden. De Goden vragen de mens niet meer dan deze dingen in acht te nemen.
(Marcus Aurelius, Meditaties 2.5)

De moderne praktische invulling:

Volgens Boeddha hebben we allemaal dronken, rumoerige aapjes in ons hoofd. Dit wordt in het Boeddhisme “monkey mind” genoemd. Het is dat aandachtvragende stemmetje in je hoofd dat begint te praten wanneer je iets wil doen. Het zegt dingen als: “Ik vraag me af of iemand mijn Facebook-bericht al heeft geliked” en “Ik durf te wedden dat er iets leuks op Facebook is verschenen”. Wanneer je je best doet om het stemmetje stil te krijgen, dan sluipt het geniepig weg in afwachting van een moment dat je even laks bent, om dan de macht over te nemen en je snel naar je Facebook-pagina te laten kijken. Het moet gewoon weten wat er nog meer in de wereld gebeurt.

Kleding passen in een pashokje
Meester worden over jezelf komt er grotendeels op neer dat je deze neiging leert beheersen. Dit is de neiging om van taak naar taak te switchen, alsof je kleding past in een pashokje om te zien welke je het leukste vindt. Er is altijd iets nieuwer, mooier, interessanter in de buurt. Wanneer je geest altijd bij een volgende ding is, dan is het nooit bij wat je eigenlijk aan het doen bent. En als onze geest niet is betrokken bij het enige moment waarin we bestaan, namelijk dit moment, dan kunnen we net zo goed nooit hebben bestaan. We waren er namelijk nooit echt bij.

Daarentegen dien je elke taak te benaderen alsof deze zeer belangrijk is. Waarom heb je er anders voor gekozen om de taak te doen? En als je hebt besloten dat iets gedaan moet worden, doe dit dan alsof dit het laatste is wat je op deze planeet zal achterlaten. Wie weet wat er straks gebeurt? Als dit je laatste moment op aarde is, zou je deze dan onnadenkend door willen brengen terwijl je halfslachtig je Facebook checkt?

Onthoud wat je doet
Beter zou het zijn wanneer je bewust elke taak met beide handen aangrijpt en niet loslaat totdat je de werkzaamheden naar volle tevredenheid hebben gedaan. Richt je bewust op het werk – ervaar de bezigheid. Leef zo krachtig in het moment dat je onthoudt dat deze is gebeurd.

Als de dood arriveert wanneer je de afwas doet, laat hem jou dan vinden terwijl je de borden smetteloos schoonmaakt. Als hij arriveert tijdens het rijden naar je werk, laat hem je dan vinden met beide handen aan het stuur en geconcentreerd op het verkeer. Als hij je vindt in je slaap ga dan met hem mee, tevreden dat je de aan jouw toegewezen minuten goed hebt besteed.