Alleen eerbied voor het heilige kan onze democratie redden

De moderne wereld toont goed aan dat geen enkel model van bestuur kan werken, tenzij de mensen aan de macht en op belangrijke maatschappelijke posities mensen zijn met principes.

Tenzij ze een bepaald “geloof”, bepaalde “waarden” en een bepaalde “ethiek” hebben, zullen ze gemakkelijk worden gekocht en gecorrumpeerd door de rijke elite, en het hele systeem zal worden geruïneerd. Dit is wat er op dit moment gebeurt in veel westerse democratieën.

De geschiedenis toont aan dat wat betreft goed bestuur en wijze en rechtvaardige bestuurders, we goede voorbeelden kennen. We hebben mensen in onze geschreven geschiedenis die goede leiders van hun land en volk waren.

Wat deze wijze en rechtvaardige leiders gemeenschappelijk hadden, was dat ze mensen (niet alleen de 1% rijken) op de eerste plaats zetten en zichzelf als laatste. Ze hadden geloof, waarden en ethiek. Zij zagen armoede, xenofobie en ongeschooldheid als iets wat bestreden moest worden, in plaats van iets dat stemmen oplevert. Zij zagen de politiek als een (heilige) roeping in plaats van als een carrière-stap.

Maar vandaag de dag vernietigen we aan de ene kant in de naam van het secularisme ons waardesysteem, ons geloof en onze ethiek. En aan de andere kant produceren we in naam van materialisme, hebzucht en consumentisme niet alleen egoïstische mannen en vrouwen (van jong tot oud), maar ook eenzelfde soort bestuurders die bijna alleen nog maar bezig zijn met het vergaren van rijkdom en het dienen van rijke zakenlieden en megabedrijven die veel geld stoppen in hun politieke campagnes.

Op het moment dat we de ‘goddelijke of heilige verantwoording’ vergeten, brokkelt alles af. Want als mensen denken dat ze nooit enige verantwoording hoeven af te leggen, zijn ze vatbaar voor alle soorten van corruptie, het ontwijken van verantwoordelijkheid, en het verraden van de mensen die hen hebben gekozen. Atheïsten of agnosten niet uitgesloten. Zo lang ze maar een waardesysteem, een moraliteit en een ethiek hebben die het hier-en-nu en het materiële individu ontstijgen.

Of wij als moderne en seculiere mensen dit nou wel of niet erkennen, het is het gevoel van verantwoordelijkheid en het eerbied voor het heilige, die wanneer we deze verwijderen uit ons leven en onze maatschappij de systemische instorting van het democratische bestuursmodel zal veroorzaken, en alles wat daarmee verbonden is.